1 sierpnia 1944 roku w Warszawie wybuchło powstanie, które miało być formą sprzeciwu okupującym stolicę wojskom niemieckim. W trakcie 63 dni walki straty polskiego wojska wyniosły: 16 tys. zabitych i zaginionych, 20 tys. rannych, 15 tys. wziętych do niewoli. W wyniku nalotów, ostrzału, masowych mordów i trudnych warunków zginęło od 150 do 200 tysięcy mieszkańców Warszawy.
Rozkaz o wybuchu powstania wydał 31 lipca 1944 r. dowódca AK gen. Tadeusz Komorowski „Bór”, uzyskując akceptację Delegata Rządu Jana S. Jankowskiego.
Na wieść o powstaniu w Warszawie Reichsfuehrer SS Heinrich Himmler wydał rozkaz, w którym stwierdzał: „Każdego mieszkańca należy zabić, nie wolno brać żadnych jeńców, Warszawa ma być zrównana z ziemią i w ten sposób ma być stworzony zastraszający przykład dla całej Europy”.
Przez 63 dni powstańcy prowadzili heroiczny i samotny bój z wojskami niemieckimi.
Dziś czcimy pamięć poległych i żołnierzy powstańczego zrywu sprzed 78 lat.
Sygnał alarmowy usłyszany 1 sierpnia jest symbolicznym sposobem podzięki powstańcom za ich walkę o wolność Ojczyzny i patriotyzm